بررسی تنوع ژنتیکی اگزون 2 ژن gdf9 در جمعیت دو نژاد بز خوزستان

چندقلوزایی یکی از صفات مهم اقتصادی در پرورش گوسفند و بز می­باشد.  به کارگیری روش­های سنتی اصلاح نژاد نظیر انتخاب و آمیزش بر اساس داده­های فنوتیپی، دارای روندی کند و پر هزینه است.  مطالعات ژنتیکی مشخص نموده است که نرخ تخمک­ریزی به وسیله­ی مجموعه­هایی از ژن­هایی با اثر عمده به نام ژن­های باروری کنترل می­شوند.  هدف از این تحقیق بررسی چند شکلی ژن فاکتور تمایز رشد 9 (gdf9) در 91 بز نجدی مربوط به 3 موقعیت جغرافیایی، شمال غربی، جنوب شرقی و مرکز و 29 بز لری- بختیاری مربوط به 2 موقعیت جغرافیایی، شمال شرقی و جنوب شرقی استان خوزستان می­باشد.  بعد از استخراج dna، تکثیر قطعه­ی 295 جفت بازی از اگزون 2 ژن gdf9 با استفاده از یک جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت.  در این پژوهش سه الگوی sscp برای اگزون 2 ژن gdf9 در دو نژاد بز استان خوزستان مشاهده گردید.  ولی ارتباط معنی­داری به وسیله­ی نرم­افزار sas بین الگوهای مشاهده شده و صفت چندقلوزایی در این دو نژاد بز مشاهده نشد.  آلل a، در جمعیت های بز نجدی شمال غربی، جنوب شرقی و در بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیش­ترین فراوانی را داشت.  در جمعیت های بز نجدی جنوب شرقی و مرکز ژنوتیپ ab بیش­ترین فراوانی را نشان داد و در جمعیت شمال غربی بیش­ترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ aa بود.  در جمعیت بزهای لری- بختیاری شمال شرقی و جنوب شرقی بیش­ترین فراوانی ژنوتیپی مربوط به ژنوتیپ aa بود.